Wednesday, August 19, 2009

ရခုိင္႔အာဇနည္ မင္းသားႀကီးေရႊဘန္း ရတု


မင္းသားအမွန္ ၊ ငါလွ်င္ႀကံက

ႏုိင္ငံရပ္စည္ ၊တုိင္းျပည္အတြက္

ကုိယ္႔အသက္ကုိ ၊ရက္စက္စြန္႔ခြာ

ကုလားရြာ၌ ၊ခႏၵာရုပ္ေဟာင္း

ဘ၀ေျပာငး္ခဲ႔ ၊ျဖစ္ေၾကာင္းသံသာ

သတၱ၀ါတုိ႔ မွန္စြာမခၽြတ္

သူမသတ္လည္း ၊မလြတ္တစ္ခါ

ေသရာအံ႔တည္း။

ကမၻာမေၾက ၊သူတုိ႔ေတြလည္း

အတည္မစုိး ၊ငါေျမထုိးေသာ္

အရုိးတစ္ခါ ၊ တြန္႔လိမ္႕ရာ၏ ။

ေနာင္သား ေနာင္လူ ၊ ရခုိင္သူတုိ႔

အယူမေျပာင္း ၊ ငါ႔လမ္းေၾကာင္းကုိ

ေကာင္းေကာင္းလုိက္နာ ၊တုိင္းဓညာကုိ

တစ္ခါမုခ် ၊ငါတုိ႔ရအံ႔

လုံ႔လေရွ႔သန္ ၊လူလွ်င္ၾကံက

နိဗၵာန္မခၽြတ္ ၊လက္၀ါးခတ္သည္

စြဲမွတ္ ဤစာ ေသတမ္းတည္း။

1 comment:

Shah said...

Cheng chang shung.I didn't understand chines language but i like it.
www.1milliondesigns.com